Een vergeten stem. Vrouwelijke slachtoffers van seksueel geweld en het forensisch medisch onderzoek (Antwerpen, 1895-1925).

Aan het begin van de twintigste eeuw hielden rechtszaken rond seksueel geweld een groot risico in voor vrouwelijke slachtoffers. Bij medische onderzoeken en tijdens het proces moest het slachtoffer de eigen morele reputatie verdedigen, wat binnen de dominante culturele denkbeelden over vrouwelijke seksualiteit geen gemakkelijke opdracht was. In dit artikel wordt aan de hand van verschillende Antwerpse assisenzaken onderzocht hoe de juridische behandeling van zedenfeiten getekend werd door deze gegenderde opvattingen. Hierbij worden in het bijzonder de rol van de gerechtsarts en de stem van het vrouwelijke slachtoffer bestudeerd.