Subiektywne poczucie dobrostanu psychicznego pedagogów specjalnych i terapeutów

Poczucie dobrostanu odnosi się do własnej osobistej percepcji świata oraz odczuwania sensu istnienia. Wysokie poczucie dobrostanu przekłada się w sposób pozytywny na pracę zawodową, relacje z innymi ludźmi oraz na ogólny stan zdrowia. Osoby o wysokim dobrostanie subiektywnym często są lepiej oceniane, zarówno jako podwładni, jak i przełożeni, osiągają wyższe wyniki, łatwiej przeciwdziałają wypaleniu zawodowemu oraz charakteryzują się mniejszą absencją w miejscu pracy. Badania przeprowadzone w grupie 90 osób – pedagogów specjalnych i terapeutów pracujących z dziećmi/uczniami z niepełnosprawnością w szkołach specjalnych, integracyjnych i włączających (ogólnodostępnych) – dotyczące subiektywnego poczucia dobrostanu psychicznego w sześciu dymensjach: samoakceptacja, osobisty rozwój, cel w życiu, panowanie nad otoczeniem, autonomia, pozytywne relacje z innymi wskazują, że respondenci, ogólnie rzecz biorąc, są zadowoleni ze swojego życia, aczkolwiek poziom tej zmiennej w poszczególnych bada-nych aspektach jest zróżnicowany i wraz z wiekiem się obniża. Badania pozwoliły nie tylko na poznanie percepcji własnego życia tej grupy osób, lecz także na wskazanie potrzebnych różnorodnych oddziaływań, zwłaszcza o charakterze terapeutycznym i profilaktycznym, służących zapobieganiu zjawisku wypalenia zawodowego oraz podnoszących jakość ich życia.