بررسی آسیب های دستگاه تناسلی و مجاری ادرار در بیماران با شکستگی لگن مراجعه کننده به یک بیمارستان رفرال تروما در شمال ایران؛ یک مطالعه مقطعی

مقدمه: بعد ازترومـاي سـر، شكـستگي لگـن شـايع تـرين علت مرگ در بيماران مولتيپـل ترومـا مـيباشـد.اين پـژوهش بـا هدف تعيين فراوانی آسیب های مجاری ادراری و تناسلی در بیماران با شکستگی لگن مراجعه کننده به بیمارستان پورسینای رشت انجام خواهد شد تا با تعیین فراوانی این آسیب ها بتوان اقدامات اولیه لازم را در بیماران (شکستگی لگن) در اورژانس تبیین و مشخص کرد. روش مطالعه: در این مطالعه گذشته نگر، پرونده 170 بیمار دچار شکستگی لگن مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی پورسینای شهر رشت از ابتدای دی ماه سال 97 تا ایتدای دی ماه سال 98 مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از چک­ لیست تهیه شده و معاینه بالینی بیمار توسط رزیدنت، اطلاعات ، شامل سن، جنس، میزان تحصیلات، وجود یا عدم وجود هماچوری، نوع تروما و نوع شکستگی لگن جمع­آوری شد. با استفاده از نرم افزار STATA - Se v 13.1 داده ها تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از 170 بیمار مراجعه­کننده به دلیل شکستگی لگن 70% مرد بودند. میانگین سنی 10/20±02/45 سال و متوسط طول مدت بستری افراد مورد مطالعه 13/7±11/8 روز بود. حوادث وسایل نقلیه موتوری مهم ترین عامل شکستگی لگن و آسیب مجرای ادراری بود. 55 نفر (4/33%) از افرادی که شکستگی لگن داشتند دچار آسیب مجرای ادراری تناسلی شده بودند. هماچوری در 48 نفر از آنها وجود داشت و خون در نوک مه آ و هماتوم پرینه از علامت­هایی بودند که به شکل معنی­داری با آسیب دستگاه ادراری تناسلی به دنبال شکستگی لگن ارتباط داشتند. نتیجه­گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای آسیب مجاری ادراری تناسلی در ترومای لگن؛ بهتر است معاینه کامل در تمامی بیمارانی که با تروماهای با انرژی بالا مراجعه می کنند، مخصوصاً معاینه با دقت تر در افرادی که شکستگی لگن دارند، انجام شود و در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا حتماً به فکر آسیب­های دستگاه ادراری تناسلی بوده و جهت بررسی بیشتر محل ضایعه و رفع آن اقدام نماییم.