Yeni tanı kronik myeloid lösemili hastalarda tiyol/disülfit dengesi ve Sokal prognostik skoru ile ilişkisi

Amaç: Kronik myeloid lösemi (KML), bcr-abl füzyon geninin pozitifliği ile karakterize olan myeloproliferatif bir hastalıktır. Oksidatif stres bu hastalarda DNA hasarına yol açarak hastalığın patogenezinde rol oynuyor olabilir. Thiol molekülleri organizmayı oksidatif stresin zararlı etkilerinden korumaktadır. Biz de bu çalışmamızda KML hastalarında thiol/disülfit dengesinin durumunu araştırmayı amaçladık. Yöntem: Toplam 48 hasta ve 80 sağlıklı birey çalışmaya dahil edildi. Alınan venöz kan örnekleri santrifüj edilerek ayrılan serum kısmı -800C’de tüm örnekler çalışılana kadar saklandı. Bu kan örneklerinden native thiol, total thiol, disülfit ve İskemi modifiye albümin (İMA) çalışıldı. Bulgular: Hastaların medyan Sokal skoru 0.78 (0.56-1.37) olarak hesaplandı. Sokal skor kategorilerinde native thiol, total thiol, disülfit/native thiol, disülfit/total thiol, native thiol/total thiol ve İMA düzeyleri arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Hasta ve kontrol grubu oksidatif stres ölçümü bakımından karşılaştırıldığında, hastalardaki ölçümler artmış oksidatif stres ile uyumlu bulunmuştur. Sokal skoruna göre yüksek risk grubunda yer alan hastalarda serum İMA düzeylerinin anlamlı derecede daha yüksek olduğu görülmüş ve risk arttıkça İMA düzeylerinde de anlamlı düzeyde artış olduğu görülmüştür (p<0.001). Sonuç: KML hastalarında oksidatif stres parametreleri normal bireylere göre anlamlı derecede daha yüksektir. Özellikle serum İMA düzeyleri, Sokal’a göre yüksek risk hastalarda belirgin yüksek olup gelecekte yeni geliştirilecek prognostik skorlara dahil edilebilir.