Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında tedavi yöntemleri, glisemik kontrol ve diyabet komplikasyonları ile depresyon ve anksiyete riski arasındaki ilişki

Amac: Bu calismada tip 2 diyabetes mellitus (DM) hastalarinda depresyon ve anksiyete risklerinin ve uygulanan tedavi yontemleri ile depresyon ve anksiyete riski arasindaki iliskinin saptanmasi amaclandi. Gerec ve yontemler: Tip 2 DM tanisiyla takip edilen 128 hasta (58 erkek, 70 kadin; ort. yas 60±10.8 yil; dagilim 30-80 yil) calismaya dahil edildi. Hastalara sosyodemografik ozelliklerini, hastane anksiyete ve depresyon olcegini ve DM icin kullanilan tedavi yontemlerini sorgulayan bir anket uygulandi. Hastalarin boy, kilo ve glikozile hemoglobin degerleri kaydedildi. Bulgular: Hastane anksiyete ve depresyon olcegi anksiyete alt olcegi (HAD-A) ve hastane anksiyete ve depresyon olcegi depresyon alt olcegi (HAD-D) ortalama puanlari sirasiyla 7.52±4.6 ve 7.98±4.4 idi. Toplam 39 ve 63 hasta sirasiyla HAD-A ve HAD-D’de esik puani asti. Ortalama anksiyete puani yalniz insulin ile tedavi edilen hastalarda oral antidiyabetik veya hem oral antidiyabetik hem de insulin ile tedavi edilenlere gore daha yuksekti. Daha once hiperglisemik akut komplikasyon g.rulen hastalarda g.rulmeyenlere gore anksiyete riski daha yuksek idi. Sonuc: Calismamizda tip 2 DM hastalarinin yonetiminde alisilagelmis hasta takibinin otesinde psikiyatrik yardimin onemi ortaya konuldu.