Het STIPP-onderzoek

Samenvatting Doel Onderzoeken van het effect van het Infant Behavioral Assessment and Intervention Program © (IBAIP) op de ontwikkeling van zeer vroeg geboren kinderen, het welbevinden van de ouder en de ouder-kindinteractie. Methode In een multicenter gerandomiseerde gecontroleerde studie kregen 86 te vroeg geboren kinderen (zwangerschapsduur < 32 weken en/of een geboortegewicht < 1500 g) thuisbegeleiding tot de gecorrigeerde leeftijd van 6 maanden en 90 kinderen kregen standaardzorg. Op de gecorrigeerde leeftijd van 6, 12, 18 en 24 maanden en 3,7 en 5,5 jaar werden de ontwikkeling van het kind en/of het welbevinden van de ouder en de ouder-kindinteractie onderzocht. Resultaten De interventiegroep had significant betere scores op cognitie op 6 maanden en 5,5 jaar, op motoriek op 6, 12 en 24 maanden, 3,7 en 5,5 jaar en op gedrag op 6 en 12 maanden. De moeders in de interventiegroep waren sensitiever op 6 maanden en hadden minder opvoedkundige stress op 24 maanden. Er was geen interventie-effect op het psychisch welbevinden van de moeder, maar het welbevinden verbeterde wel over de tijd. Conclusie Het IBAIP leidt tot meer sensitieve moeder-kindinteracties en heeft een positief effect op de ontwikkeling van het kind. Verbetering van de motorische ontwikkeling hield aan en 5 jaar na de interventie was er opnieuw verbetering van de cognitieve ontwikkeling, vooral van de performale vaardigheden. De ervaringen uit deze studie hebben geleid tot implementatie van een preventief interventieprogramma voor vroeg geboren kinderen in Nederland, het ToP-programma (Transmurale Ontwikkelingsondersteuning voor Prematuur geboren kinderen en hun ouders).